Przed przyjazdem maluszka
Przygotuj mieszkanie
Nie mam tu na myśli remontów. 
Pochowaj kable na wszelki wpadek by nie stały się gryzakiem. Sprawdź czy nie ma gdzieś dziury czy szpary, w której szczeniak utknie. Zobacz czy nie ma rozsypanych klocków lub innych łatwych do połknięcia przedmiotów. Zwróć uwagę na niestabilne przedmioty np. wazony. Pamiętaj maluch wejdzie tam gdzie Twój wzrok nie sięga.
UWAGA na kosz na śmieci !! Niebezpieczna jest zwłaszcza podgniła żywność, kości drobiowe, worki foliowe. Upewnij się czy donice z roślinami trującymi są niedostępne dla psa. Leki, detergenty, kosmetyki, środki chemiczne muszą być właściwie zabezpieczone. Równie groźne mogą być produkty spożywcze przeznaczone jedynie dla ludzi. Na czas treningu czystości warto zrezygnować z dywanów. Po co potem tracić czas i pieniądze na ich pranie.
Pierwsze chwile z maluszkiem
Dla szczeniaka rozłąka z mamą, podróż do nowego domu, nowi ludzie to duży stres. Zmienia się otoczenie, zapach, dźwięki… Dobrze by ktoś był z maluszkiem cały czas przez pierwsze dni… Przygotuj się, że pierwsze dni i pierwsze noce pies będzie piszczał i tęsknił. Dlatego szczenię dostało swój kocyk i ulubioną zabawkę. Może już trochę sfatygowany kocyk, ale pachnący jego szczęśliwymi czasem z manią i rodzeństwem. Nie pierz go przez parę dni.
Nie zmieniaj też karmy. kosmetyków od pierwszego dnia. Nie podawaj smakołyków, których szczenię jeszcze nigdy nie jadło. Wszystko wymaga czasu. Pozwól mu poznać dom, oswoić się z nowym otoczeniem, zapachami. Nie biegnij też od razu do weterynarza odczekaj ok.7 dni. No chyba, że zachowanie czy stan zdrowia maluszka wymaga natychmiastowej interwencji lekarza. Pokaż maluszkowi gdzie będzie słało poidełko i nie zmieniaj przez jakiś czas tego miejsca. Zapewnij psu dostęp do wody.
Nauka czystości
Pamiętaj:
– szczeniaki załatwiają się zawsze po przebudzeniu
– szczeniaki zawsze załatwiają się po jedzeniu i piciu
– jeżeli chcą się wypróżnić są niespokojne, „nerwowo” wąchają podłoże, szukają czegoś , kręcą się
Kiedy trafia pod nasz dach szczeniak nie zawsze wiemy od czego zacząć jeśli chodzi o wychowanie czy w ogóle nie jest za wcześnie. Odpowiedź jest jedna – należy zacząć i to jak najwcześniej.
Jeżeli znajdujemy kałużę w nieodpowiednim miejscu pod żadnym pozorem nie krzyczymy na psa, nie karcimy oraz nie wsadzamy go w nieczystości. To nie przynosi żadnych dobrych efektów. Co najwyżej może sprawić, że maluch zacznie się bać swoich odchodów. Otóż pies uczy się poprzez skojarzenia, dane zachowanie plus efekt. Jeżeli ułożymy nos szczeniaka w kałużę możemy jedynie spowodować, że skojarzy on nieczystości i naszą obecność z czymś złym. Następnym razem albo znajdzie sobie ustronne miejsce do załatwienia albo będzie się czuł niepewnie w sytuacji „kałuża – właściciel” albo zacznie swoje odchody zjadać.
Trening czystości rozpoczynamy od razu oczywiście pod warunkiem, że mieszkamy w domu z ogródkiem . Jeżeli mieszkamy w bloku właściwy trening musimy przełożyć na czas po wszystkich szczepieniach i po okresie kwarantanny. Do tego czasu należy zaopatrzyć się w maty wielokrotnego użytku i uczyć psa czystości na matę. Proszę pamiętać, że rozpoczynając naukę czystości na zewnątrz maty w domu należy zlikwidować.
Socjalizacja
Szczenię powinno poznać jak najwięcej nowych rzeczy, nowych ludzi, różnych dźwięków itp. Pozwoli mu to utworzyć „mapę ” znanych rzeczy. Już od 3 tygodnia moje maluszki opuszczają tzw. porodówkę czyli cichy pokój i zostają przeniesione do salonu, które jest sercem domu. Przyzwyczajamy maluchy do odgłosów telewizora, dzieci, odkurzacza , odgłosów ulicy itd. Dzięki temu będzie mniej lękliwy, to co pozna za szczenięctwa później nie powinno wywoływać strachu.
Pozwólcie ludziom go dotykać, głaskać, witać się z nim. W momencie kiedy w domu pojawiają się goście szczeniak może być trochę zdezorientowany i zaniepokojony nagłym szumem i chaosem, dlatego powinno się mu dać chwilę na oswojenie z nową sytuacją. Jeżeli nie będzie chciał podejść do gości nie należy go zmuszać, a co najwyżej zachęcać. Można np. dać gościom do ręki zabawkę czy smakołyk który będzie zachętą dla maluszka oraz utrwali skojarzenie „obcy ludzie = coś miłego”.
W związku z tym, że dla szczeniaka świat jest pełen niespodzianek może się on wystraszyć wszystkiego. Aby nie utrwalić w nim lęku pod żadnym pozorem nie wolno go pocieszać, brać na ręce, przytulać czy mówić do niego troskliwym głosem kiedy jest przerażony. Wtedy albo ignorujemy jego lęk, albo podchodzimy do rzeczy która go wystraszyła i dotykamy jej. Bowiem to pozwoli szczeniakowi przekonać się, że ta „straszna” rzecz nic mu nie zrobi. Dlaczego nie pocieszamy? Dlatego, że pies nie rozumie pojęcia pocieszenie. Dla niego przytulanie i głaskanie jest nagrodą, czymś przyjemnym. Głaskając psa w momencie silnego strachu, utrwalamy w nim przekonanie że robi dobrze i potencjalnie następnym razem w takiej sytuacji będzie bał się bardziej.
Szczeniaki mają tendencję do podgryzania rąk podczas zabawy. W taki sam sposób bawią się pobratymcami , z tym że zabawy w grupie pozwalają na nauczenie się i kontrolowanie siły ugryzienia. Pies mieszkający z ludźmi nie ma możliwości nauczenia się tego , dlatego musimy o to zadbać. Wygląda to tak: jeżeli pies podczas zabawy nas podgryza to:
- przestajemy się bawić i odwracamy się do niego tyłem – pokazujemy mu w ten sposób, że jego zabawa się nam nie podoba i nie przynosi mu korzyści,
- krzyczymy głośno „ai, oj , ała” czy cokolwiek co sprawi , że pies się wystraszy i na moment przestanie,
- odwracamy uwagę szczeniaka od naszych rąk np. wkładając mu pod pyszczek gryzaka bądź zabawkę. Pod żadnym pozorem nie wolno karać psa za takie zachowanie, kary nic nie dają.
Nauka spokojnego i zostawania w samotności
Do przebywania w samotności należy stopniowo przyzwyczajać psa. Początkowo zamykamy szczenię na kilka minut w osobnym pomieszczeniu najlepiej z jakąś zabawką, gryzakiem. Nie reagujemy na jego krzyki i skomlenie. Wchodzimy do pokoju i w momencie gdy szczeniak jest cicho nagradzamy za spokój. Powtarzamy to parę razy, aż szczenię będzie potrafiło spokojnie być samo. Następnie gdy wyżej opisana sytuacja jest już opanowana, wychodzimy z domu i zostawiamy szczeniaka całkiem samego powtarzamy wszystko tak jak w poprzedniej sytuacji. Najważniejsze jest to aby nigdy przenigdy nie wchodzić do pokoju kiedy szczeniak marudzi. Maluch poprzez piski szczekanie usiłuje zwrócić na siebie uwagę oraz „przywołać” właściciela do siebie, jeżeli pójdziemy do szczeniaka w momencie gdy krzyczy tylko utwierdzimy go w przekonaniu , że wycie piszczenie daje efekt. Zawsze wypuszczamy szczenię gdy jest spokojne.
Kiedy można wyjść na pierwszy prawdziwy spacer?
Pierwsze prawdziwe spacery należy zacząć dopiero po skończeniu kwarantanny czyli po ukończeniu wszystkich szczepień. Wcześniejsze wyjścia na spacery w miejsca zabrudzone i często odwiedzane przez obce psy może być potencjalnym zagrożeniem dla szczeniaka. Otóż jego organizm nie posiada jeszcze odporności takiej jak dorosły pies, dlatego może się zarazić wirusami które mogą być dla niego śmiertelnym zagrożeniem! Bardzo ważne jest to aby szczeniak do czasu ukończenia kwarantanny spotykał się tylko z psami które są zdrowe! Podczas pierwszych prawdziwych spacerów ważne jest aby nie pozwalać szczeniakowi ciągnąć nas, a my nie szarpmy jego na smyczy.
Żywienie psa
Należy unikać nagłych zmian pokarmu, gdyż może wywołać to zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, na przykład luźne stolce lub biegunki. Każda zmiana pokarmu powinna odbywać się stopniowo i trwać nawet tydzień. Gdy szczenię zamieszka już w naszym domu, przez pierwszych kilka dni powinno więc jeść to, do czego było przyzwyczajone. Sucha karma dla szczeniąt i psów dorastających, mięso mielone, żółtko.
Do 6. Miesiąca życia psa dzienną dawkę karmy dzielmy na co najmniej 3 posiłki. Starsze szczenięta po 12 m.ż można karmić już dwukrotnie w ciągu dnia w powyżej 18 m.ż raz dziennie. Wtedy też zmieniamy na karmę dla psów dorosłych.
Należy pamiętać też o przestrzeganiu zalecanego dawkowania pokarmu. Szczenię nie powinno mieć niekontrolowanego dostępu do stale uzupełnianej miski. Na spożycie jednego posiłku zwierzę powinno mieć około 20-30 min. Po tym czasie zabieramy i myjemy miskę, nawet jeśli nie wszystko zostało zjedzone.
Żywienie psa najpopularniejsze błędy
Większość właścicieli młodych psów przekarmia swoich podopiecznych i dodatkowo urozmaica ich diety smakołykami dla ludzi. Tego typu postępowanie jest najczęściej przejawem błędnie rozumianej troski o dobre samopoczucie czworonoga. Poza ryzykiem związanym z zaburzeniami trawiennymi, nadmiernym przyrosłem masy ciała prowadzącym do rozwoju nadwagi i otyłości u psa, może to przyczynić się także do bezpośredniego zagrożenia zdrowia, a nawet i życia zwierzęcia. Produkty używane w naszej kuchni są dla czworonogów zbyt ciężkostrawne, szkodliwe lub wręcz trujące. Ponadto szczenię dokarmiane resztkami ze stołu nabiera złego nawyku żebrania, którego ciężko oduczyć psa dorosłego.
Pielęgnacja
Każdy maluszek wyjeżdża ode mnie wyposażony w sprawdzone przeze mnie cążki do pazurków, szampon i szczotkę. W dniu odbioru maluszka pokazuję wszystkie czynności związane z pielęgnacją. Jestem jednak świadoma, że emocje towarzyszące temu dniu są tak wielkie, że niewiele zostaje zapamiętane. Dlatego każda rodzina, która nabyła ode mnie szczenię ma możliwość po pewnym czasie przyjechać do mnie z maluszkiem i wspólnie przeprowadzić całą pielęgnację od A do Z ze mną. Takie spotkanie jest oczywiście bezpłatne, ale czasochłonne. Proszę zarezerwować na takie spotkanie ok. 3-4 godzin.
Podstawowe zasady pielęgnacji:
– co tydzień wyrywamy włoski z uszu, ale nie czyścimy uszu!
– przy każdej kąpieli sprawdzamy stan pazurków i ew. skracamy,
-kąpiemy 1x w tygodniu pamiętając o czesaniu psa przed i po kąpieli oraz w trakcie suszenia. Taka metoda pozwoli nam na czesanie psa tylko 1x w tygodniu. Nie zapominamy o całkowitym wysuszeniu włosa. Nie dosuszenie grozi filcem i kołtunami!
– zalecam wizytę u groomera co 6-12 tygodnia,
– kosmetyki dobieramy do stanu szaty zachowując równowagę PEH,
– szczególnie ostrożnie należy stosować szampony wybielające i oczyszczające ponieważ bardzo przesuszają włos.
Szczepienia
- 6-7 pierwsze szczepienie
- 9-10 tydzień: drugie szczepienie
- 12-13 tydzień trzecie szczepienie
- 15-16 tydzień: przeciw wściekliźnie
Po upływie 12 miesięcy konieczne jest szczepienie przypominające oraz szczepienie przeciw wściekliźnie.
Co robić po szczepieniu psa?
Na wizytę warto zarezerwować sobie trochę czasu i tuż po szczepieniu nie wychodzić z gabinetu, lecz usiąść z psem w poczekalni i przez pól godziną obserwować, czy nie wystąpi nieoczekiwana reakcja anafilaktyczna lub silny odczyn poszczepienny. Pupila warto obserwować w domu: może się zdarzyć, że po zaszczepieniu przez kilka kolejnych dni w miejscu ukłucia pojawi się obrzęk i bolesność, pies będzie osowiały, nie będzie miał apetytu. W takiej sytuacji należy skontaktować się z weterynarzem, który zaleci dalsze postępowanie.
Kwarantanna poszczepienna
(może wychodzie na spacery poza ogrodem i bawić się z innymi psami po 14 dniach od ostatniego szczepienia. Szczególnie w końcowych dniach tych krytycznych dwóch tygodni nie musi być przeszkodą do tego abyśmy pokazali szczeniakowi trochę większy świat niż nasz dom. Z punktu widzenia wychowawczego jest to wskazane, bo im więcej szczeniak zobaczy już na początku, tym mniej później będzie go dziwić czy przerażać.
Jak powinny wyglądać takie wycieczki?
Szczeniak może zacząć zwiedzanie wielkiego świata już w wieku 10 tygodni, jednak ze względu na kwarantannę nie powinien on odbywać wycieczek na własnych łapkach. Znacznie bezpieczniejszym miejscem będą nasze ręce, albo specjalnie przeznaczone do lego celu torby na ramię do przenoszenia małych piesków.
Odrobaczanie
- W okresie szczepień ochronnych szczeniaka na 7 dni przed każdym szczepieniem ochronnym;
- psy po zakończeniu szczepień do 12 mies. (*mieszkaniowe): co 4 tygodnie i/lub na 7 dni przed każdym szczepieniem ochronnym;
- psy dorosłe po ukończeniu 12 mies. (*mieszkaniowe): co 3 mies. i/lub na 7 dni przed każdym szczepieniem ochronnym;
- psy po zakończeniu szczepień do 12 mies. (**willowe i podwórkowe): co 4 tygodnie i/lub na 7 dni przed każdym szczepieniem ochronnym;
- psy dorosłe po ukończeniu 12 mies. (**willowe i podwórkowe): co 4 tygodnie i/lub na 7 dni przed każdym szczepieniem ochronnym.